Em B
மனிதனிடம் தேவன் காட்டி அன்பு – இந்த
manithanitam thEvan katti anpu intha
Em B Em
மண்ணிலே மனிதனாக உதித்தது
maNNilE manithanaka uthiththathu
Em C
அன்பு… அன்பு… அன்பு… தேவ அன்பு
anpu anpu anpu thEva anpu
D Em
அன்பு… அன்பு…
anpu anpu
Em D Bm Em
அன்பு நீடிய சாந்தமும், தயவும் உள்ளது
anpu nItiya santhamum thayavum uLLathu
Em D
அன்புக்கு பொறாமையில்லை அன்பு
anpukku poRamaiyillai anpu
B Em Am
தன்னை புகழாது இறுமாப்பாய் இராது
thannai pukazhathu iRumappay irathu
D G
அயோக்கியத்தை செய்யாது
ayOkkiyaththai seyyathu
C B Em
தற்போழிபை நாடாது கோபமும் கொள்ளாது
thaRpOzhipai natathu kOpamum koLLathu
B Em
அன்பு தீங்கு நினையாது – அன்பு
anpu thIngku ninaiyathu anpu
– மனிதனிடம்
manithanitam
Em D
அன்பு சகலமும் தாங்கும்
anpu sakalamum thangkum
Bm Em
சகலத்தையும் சகிக்கும்
sakalaththaiyum sakikkum
Em D
சகலத்தையும் விசுவாசிக்கும்
sakalaththaiyum visuvasikkum
B Em
சகலத்தையும் நம்பும்
sakalaththaiyum nampum
Em Am
அன்புக்கும் ஆழமில்லை
anpukkum aazhamillai
D G
அன்புக்கு உயரமில்லை
anpukku uyaramillai
C B
அன்புக்கு ஈடு இல்லை
anpukku iitu illai
B Em
இணையேதும் இல்லை
iNaiyEthum illai
B Em
அன்புக்கிணையேதும் இல்லை – அன்பு
anpukkiNaiyEthum illai anpu
– மனிதனிடம்
manithanitam
Em D
தரிசனமானாலும் ஒழிந்துபோகும்
tharisanamanalum ozhinthupOkum
Bm Em
அன்பு ஒழியாது
anpu ozhiyathu
Em D
அந்நியபாஷையானாலும் ஓய்ந்துபோகும்
anniyapashaiyanalum ooynthupOkum
B Em Am
அன்பு ஓயாது! விசுவாசம் நம்பிக்கை
anpu ooyathu visuvasam nampikkai
D G
அன்பு இம்மூன்றும் நிலைத்திருக்கும்
anpu immUnRum nilaiththirukkum
C B Em
இவைகளில் எல்லாம் அன்பே பெரியது
ivaikaLil ellam anpE periyathu
B Em
அந்த அன்பை நாடுங்கள் – அன்பு
antha anpai natungkaL anpu
– மனிதனிடம்
manithanitam